myPiloci

K

iedy patrzy się na Federal Aviation Administration z wysoko rozwiniętymi organizacjami kontroli obszaru, zbliżania i lotniska, trudno wyobrazić sobie czas, kiedy było tylko 15 kontrolerów w trzech ośrodkach ATC (ang. Air Traffic Control). W dniu 6 lipca 1936 roku, centra ruchu lotniczego w Newark, Chicago i Cleveland odpowiadały za usprawnianie i utrzymywanie uporządkowanego przepływu ruchu lotniczego. Kontrola ruchu lotniczego opierała się na zasadzie "kontroli proceduralnej". Drogi lotnicze i punkty meldunkowe były z góry ustalone. Statki powietrzne poruszały się po tych drogach meldując mijanie punktów. Dane pozycyjne używane przez kontrolera były całkowicie uzależnione od nawigatora na pokładzie samolotu. Jeżeli nawigator obliczył błędnie pozycje to kontroler też otrzymywał błędną pozycję.

ATR zdobył certyfikat od Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) i Rosyjskiego Interstate Aviation Committee (IAC) do operowania na swoich samolotach 42-500 i 72-500 w temperaturze przy powierzchni ziemi do -45 ˚ C.

W Centrum Systemów Elektronicznych w Bazie Lotniczej Hanscom urzędnicy przyjmują wnioski na rozmieszczenie nowego systemu kontroli ruchu lotniczego. Mobilny system radarowej kontroli zbliżania ma być stosowany podczas surowych warunków bojowych. D-RAPCON może być wykorzystywane na bardzo wczesnym etapie konfliktu zbrojnego lub po klęsce naturalnej, gdzie istnieje potrzeba zapewnienia wsparcia kontroli radarowej.