Wiele z bombowców Devastator zostało straconych podczas II wojny światowej i dziś nigdzie nie można tego samolotu obejrzeć. Potrzeba 300.000 dolarów aby prace wydobycia i odbudowy mogły iść naprzód. Lokalizacja wraku jest znana od 15 lat, a niedawno zespół badaczy wydał film nakręcony pod wodą i ukazujący jego szczątki.
TBD Devastator kiedy został wprowadzony do służby w 1937 r. był uznawany za najgroźniejszy samolot Marynarki Wojennej.
"TBD były powolnymi bombowcami torpedowymi, które latały nisko, prosto, i miały skomplikowaną technikę zrzutu torpedy," powiedział Ellis. W czasie Bitwy o Midway w czerwcu 1942 roku, 43 szt. TBDs zaatakowały japońskie lotniskowce, ale 39 z nich zostało zniszczonych.
Muzeum szuka sponsorów, którzy pomogą zebrać pieniądze na podniesienie samolotu i wysłanie go na Florydę, gdzie pracownicy muzeum i wolontariusze odbudują Devastatora dla wystawy statycznej.
Douglas TBD Devastator to amerykański samolot torpedowo-bombowy, przystosowany do startów z pokładu lotniskowca. Zaprojektowany w 1934 roku i zbudowany w amerykańskiej wytwórni lotniczej Douglas Aircraft Company.
Wyprodukowano 129 samolotów Douglas TBD-1 Devastator, istniała także wersja samolotu pod nazwą Douglas TBD-1A Devastator, która posiadała pływaki.
Samolot Douglas TBD-1 Devastator był trzymiejscowym dolnopłatem, o konstrukcji całkowicie metalowej z podwoziem chowanym w locie. Napędzany silnikiem gwiazdowym w układzie podwójnej gwiazdy o 900 KM.
Prędkość maksymalna wynosiła 331 km/h a zasięg 1200 km.
Samolot zabierał 1 torpedę kal. 533 mm o masie 544 kg lub 800 kg bomb.
TBD Devastator wzięły udział w początkowych działaniach na Pacyfiku w latach 1941 – 1942 m.in. w bitwie o Midway. Z uwagi na to, że japońskie myśliwce miały znacznie lepsze osiągi, straty wśród tych maszyn były znaczne. Ostatecznie zostały wycofane z działań bojowych i przekazane do szkolenia. W 1943 roku wycofano je całkowicie z użytku.
Źródło: AvWeb
