myPiloci

Na początku 1970 r. Siły Powietrzne USA opracowały podstawowe wymagania na nowy samolot szturmowy. Wymagania te w dużym stopniu oparte były na doświadczeniach zdobtych podczas wojny wietnamskiej. W wyniku rozpisanego konkursu do budowy prototypów przystąpiły dwie firmt: Fairchild Republic oraz Northrop. Dodatkowo podpisane zostały kontrakty na zaprojektowanie i produkcję nowego lotniczego działka przeciwpancernego kalibru 30 mm.

Samolot A-10 przeznaczony jest do wykonywania zadań bezpośredniego wsparcia wojsk lądowych, a przede wszystkim do zwalczania broni pancernej i artyleryjskiej, niszczenia umocnień polowych i siły żywej. Przystosowany jest do lotów na małej wysokości w dzień i w nocy. Może operować z lotnisk doraźnie przygotowanych w warunkach uproszczonej obsługi technicznej. Jest klasycznym jednomiejscowym, całkowicie metalowym, wolnonośnym dolnopłatem. Kadłub konstrukcji półskorupowej wykonany z duralu. W przeniej części, w specjalnej tytanowej wannie, umieszczono kabinę oraz integralne zbiorniki paliwa. Skrzydła o obrysie prostokątno - trapezowym posiadają czterosegmentowe, szczelinowe klapy. Usterzenie w kształcie litery "H" z podwójnym sterem pionowym. Podwozie trójpodporowe z kołem przednim z golenią teleskopową, koła główne wyposażone w tarczowe hamulce hydrauliczne. Napęd stanowią dwa silniki dwuprzepływowe o dużym stosunku przepływów. Umieszczone po obu stronach tylnej części kadłuba. Głównym elementem uzbrojenia stałego jest siedmiolufowe działko obrotowe GAU-8/A Avanger kalibru 30 mm. Ponadto samolot może przenosić szeroki wachlarz uzbrojenia bombowego i rakietowego. Do końca 1972 r. przeprowadzono testy porównania prototypów YA-10 (Fairchild) i YA-9 (Northrop). Ostatecznie do produkcji seryjnej wybrano model YA-10. Pierwsze 6 egz. seryjnych skierowano do uzbrojenia wojsk w lutym 1975 r. Od 1977 r. samoloty A-10 skierowano do służby w Europie (3 Armia Powietrzna). W trakcie produkcji seryjnej powstało kilka wersji: podstawową był szturmowiec A-10A produkowany dla jednostek lotnictwa taktycznego, Gwardii Narodowej oraz Rezerwy Sił Powietrznych; A-10N/AW - wersja do zadań nocnych oraz wykonywanych w TWA (Night / All Weather); OA-10A - wariant przeznaczony do utrzymania panowania nad polem walki. Ogółem zbudowana 715 egz. różnych wersji. Od połowy lat 70-tych samoloty A-10 stanowią podstawę taktycznej siły uderzeniowej Sił Powietrznych USA. Samoloty A-10 brały udział niemal we wszystkich większych konfliktach, gdzie zaangażowane były Siły Zbrojne USA. Thunderbolt II okazał się bardzo odpornym na uszkodzenia, co dowiodły konflikty zbrojne w Grenadzie i w rejonie Zatoki Perskiej.

Dane taktyczne i techniczne

_{Na podstawie: US Air Force}