piątek, 25 marca 2011 01:09
Rate this item
(5 głosów)

Zniszczenie pierwszego zeppelina

zeppelin

Pierwszym człowiekiem, który zniszczył niemiecki zeppelin i jeden z pierwszych sławnych lotników pierwszej wojny światowej był podporucznik Reginald Alexander John Warnerord z Królewskiego Korpusu Lotnictwa Marynarki.

 

Pierwszy nalot zeppelinów na Anglię miał miejsce 19 stycznia 1915 roku. Dwa aerostaty zrzuciły bomby na Great Yarmouth i King's Lynn. W tym bombardowaniu zgineły cztery osoby. Był to nowy rodzaj zagrożenia dla Brytyjczyków, gdyż kolejne naloty docierały do jeszcze odleglejszych miejsc na północ, takich jak Tyne. W Belgii zbudowano bazy wojskowe dla zeppelinów, by pod koniec kwietnia 1915 roku dotarła tam nowa seria wojskowych Zeppelinów LZ 34. Zaraz po nim w zbudowanych dla nich wielkich szopach znalazły się sterowce LZ 38 i LZ 39, które rozpoczeły naloty na Londyn.

Bytyjska baza lotnicza marynarki mieszcząca się w Dunkierce miała pierwszy kontakt bojowy z zeppelinami 17 maja 1915 roku o 3.15 rano. Sterowce bombardowały francuskie i angielskie miasta leżące nad kanałem. Dwa samoloty z Dunkierki patrolowały przestrzeń powietrzną, a kolejnych siedem wystartowało, kiedy zauważono zagrożenie. Dowódca dywizjonu Spenser Grey i podporucznik Warneford jako pierwsi zaatakowali LZ 39, ostrzeliwując go od dołu ogniem z karabinów maszynowych i strzelb myśliwskich. Sterowiec zwiększył wysokość pozbywając się balastu. Jedynie dowódca eskadry A.W. Bigswortk lecący samolotem Avro zdołał nadążyć za uciekającym LZ 39. Nadleciał nad oś sterowcca i zrzucił swój niewielki ładunek czterech dwudziestofuntowych bomb. Ustalono, że spowodowały one śmierć oficera i raniły kilku żołnierzy. Uszkodzonych zostało pięć komór gazowych i urwało jedno śmigło.

 

7 lipca czterech pilotów przygotowywało się do odwetowego nalotu bombowego na hangary sterowców. Piloci lotnictwa marynarki o godzinie 12.40 udali się w kierunku Evere. Pilotów zaskoczyła mgła, bez widoczności wykonali lot bazując na wskazaniach kompasu. Pilot pierwszej maszyny dotarł do Evere o godzinie 2.05. Pietnaście minut później zlokalizował cel i lotem nurkowych zatakował hangar. Zrzucił trzy 65-funtowe bomby, ale nie zauważył on wybuchu sterowca. Dziesięć minut później o 2.30 podporucznik Mills z wysokości 5 tys. stóp zrzucił cztery 20-funtowe bomby, które trafiły w cel niszcząc LZ 38.

 

Podporucznik Warenford wystartował zaraz po pierwszych dwóch załogach. Kiedy atak nad Evere był w toku, spotkał on sterowiec LZ 37. Lecący na wysokości 6 tys. stóp sterowiec zmierzał w kierunku Istendy. LZ37 miał 159 m długości i 26 986 m3 pojemności gazu. Mógł pomieścić do ośmiu ton ładunku. Jego cztery silniki, umożliwiały utrzymanie prędkości 80 km/h. Sterowiec zabierał ponad 1 tonę bomb i został uzbrojony w cztery karabiny maszynowe.

 

Warneford leciał jednopłatem Morane. O 1.50 odnalazł sterowiec kilka mil za Burges. Pilot uzyskał przewagę wysokości i zaszedł sterowiec od tyłu. Wyłączył silnik by bezgłośnie szybując zbliżyć się do sterowca na wysokości 7 tys. stóp. Znalazł się 150 stóp nad gigantem, i zrzucił sześć bomb. Szósta uderzyła dokładnie w sam środek powłoki. Nastąpiła olbrzymia eksplozja, podczas której podmuch odrzucił pilota i ledwo zdołał on zapanować nad maszyną. Zeppelin leżał nieruchomo w morzu płomieni.

 

Dziesięć dni po tym wyczynie Warenford zginął pod Paryżem w czasie oblatywania nowego samolotu Henri Farmana. Niemcy po sukcesach pilotów z Dunkierki zrezygnowali z baz dla sterowców w Belgii. Było to pierwsze zwycięstwo nad zeppelinami, ostatecznie rozprawiono się z nimi w 1916 roku.

 

Crash_Zeppelin_LZ18_LII

 

Na podstawie: Wielkie loty w dziejach świata

 


Tagged under
Social sharing

Related items (by tag)

back to top