Nie podano co dokładnie spowodowało przerwanie procedury startu. Podczas siedmiu sekund pomiędzy zapłonem silnika głównego i silników pomocniczych, komputery wykrył błąd w działaniu rakiety. Silniki Ariane 5 specjalnie są uruchamiane z kilku sekundowym interwałem, aby dać oprogramowaniu czas na ostatnie sprawdzenie stanu rakiety. Inżynierowie muszą teraz dokładnie zbadać wyniki testów przeprowadzonych przez komputery i ustalić co spowodowało wstrzymanie startu. Cała rakieta zostanie na powrót przetoczona do budynku serwisowego, w którym jest przygotowana do lotu.
Ariane 5 – europejski system wynoszenia zaprojektowany w celu dostarczania satelitów na orbitę geostacjonarną i do wysyłania ładunków na niską orbitę. Jest wystrzeliwana z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej.
Ariane 5 to rakieta produkcji francuskiej, model z rodziny Ariane. Stanowi całkowicie nowy projekt, nie czerpiący pomysłów z poprzednika – Ariane 4. Rakieta składa się z trzech segmentów. Pierwszy z nich to dwie rakiety boczne napędzane paliwem stałym. Oba człony mają średnicę 3 m, długość 31 m, masę bez paliwa 34 t, masę brutto (z paliwem) 269 t. Obie rakiety napędzane są silnikiem P230. Start rakiety rozpoczyna się testowaniem silnika Vulcain 2, po pomyślnym teście uruchomione zostają boczne rakiety i wraz z pracującym silnikiem drugiego stopnia rakiety, rozpoczynają jej wynoszenie. W trakcie lotu pierwsze dwie rakiety (1 stopień) pracują przez dokładnie 123 sekundy po starcie. Po tym etapie zostają odstrzelone a pracę przejmuje drugi stopień, napędzany mieszanką ciekłego tlenu i wodoru. Stopień ten ma średnicę 5,4 m, długość 30 m, masę bez paliwa wynoszącą 15 t, z paliwem – 170 t, jego praca opiera się o silnik Vulcain 2. Stopień wypala paliwo w czasie 605 sekund, po czym zostaje odrzucony. Następnie pracę przejmuje trzeci i ostatni stopień Ariane 5. Ma on średnicę wynoszącą 4 m, długość zaś zaledwie (w porównaniu do poprzednich segmentów) 3,3 m. Masa netto to 2180 kg, z paliwem zaś – 9380 kg. Ostatni stopień, wykorzystujący silnik typu N204/MMH zużywa paliwo najdłużej bo aż przez 810 sekund. W ten sposób naprowadza się wystrzeliwany obiekt na właściwą orbitę. Po uzyskaniu właściwej trajektorii wejścia, również ten stopień zostaje odstrzelony i spalony w atmosferze ziemskiej.
Na podstawie: Arianespace, Wikipedi, TVN24